Het begin…

Toen Lisa bij me kwam zag ze er fantastisch uit. Sterk, zelfbewust, aantrekkelijk en verzorgd. Ze kwam vrolijk over en bruiste van energie. Lisa had een mooie baan die haar naar de top zou brengen, al was ze daar op het moment van therapie nog niet aan toe. De werkelijkheid van haar leven was dat ze erg depressief kon zijn, continu over haar grenzen heen dobberde, last had van enorme slapeloosheid en vast zat aan een man die de hare niet was. 

Daarnaast worstelde ze ook nog met een pijnlijk trauma uit haar verleden wat ze geen plek kon geven. 

Het alleen al vertellen van deze feiten was moeilijk voor haar, want dat betekende dat ze zich moest ontdoen van de aanblik dat alles onder controle was..

Als snel brak ik door haar ogenschijnlijke sterke buitenkant heen en kwamen we uit bij wat onder deze mooie laag zat…

Een niet te stillen onrust en intense eenzaamheid dreef boven en zette haar al lange tijd aan tot het behoud van een relatie die gedoemd was te mislukken. De jongen in kwestie bleek een narcist die er van hield bewonderd te worden en te leven op het scherpst van de snede.

Ze vertelde…. 

Ze was jarenlang, op welke school ze ook ging, afschuwelijk gepest. Ouders hebben haar daarin gezien en zijn daarin telkens voor haar opgestaan, maar het pesten stopte niet. Het was afschuwelijk. Het waren gemene en angstaanjagende treiterijen.

Lisa wilde haar ouders niet teveel aandacht vragen in haar pijn omdat ze een broertje had met autisme en daar al zoveel aandacht en zorgen naar uitgingen. Ze wilde haar ouders niet nóg meer belasten. 

Het gevolg was dat de pijn stapelde en ze niet wist hoe ze deze kon kwijtraken,.. ze wist niet hoe ze met haar emoties moest omgaan en begon zichzelf uit wanhoop te snijden.

De jongen die in de tijd altijd voor haar opkwam tijdens pesterijen op school, had een speciaal plekje in haar hart… Ze was hem niet vergeten en 10 jaar later, in de periode dat ik haar leerde kennen, was hij degene met wie ze een onmogelijke relatie had. Hij zat namelijk al in een jarenlange relatie waar hij, ondanks eindeloze beloften, niet uit wilde stappen.  

Kiezen voor angst of verlangen,…

In die periode kwam Lisa bij mij. Deze relatie vroeg zoveel. Elke keer balanceerde ze tussen hoop en vrees. Kiest hij voor mij of niet..? Ze at slecht en sliep niet meer goed waardoor ze haar werk ook maar amper volhield. En juist haar werk wilde ze zo graag vasthouden omdat dat hetgene in haar leven was waar ze trots op was. Iets waar ze in uitblonk en waar ze in gewaardeerd werd. Maar haar neiging om zich te laten gebruiken door haar ‘vriend’ uit angst hem te verliezen, was nét wat sterker dan haar verlangen naar vrijheid. 

Wat voor Lisa een terugkerend thema was, was leren luisteren naar haar behoefte i.p.v naar haar neiging. Haar behoefte was rust, veiligheid en een onmiskenbaar geliefd zijn. 

Haar neiging om de eenzaamheid te ontwijken en de relatie goed te praten was die eerste periode telkens het sterkst. Maar ze werd zich steeds meer bewust van wat deze relatie met haar deed en hoe ze eronder leed.

Haar trauma…

Het 2de spoor wat we volgden was de verwerking van haar trauma. Haar pestverleden. Daar kwam we uit, elke keer dat ik haar stilzette bij haar gevoelens. We kwamen dan bij de eenzaamheid, maar ook bij de vele gebeurtenissen die daar nog zonder woorden lagen opgeslagen. Herinneringen die zich opdrongen omdat ze gehoord wilden worden en omdat de pijn zich omhoog werkte. De eerste paar weken kon Lisa deze emotie nog tegenhouden, maar op een gegeven moment brak ze en liet ze alles toe wat al zolang opgeslagen zat. Het moeilijkste deel was dat wanneer ze zich vroeger zo rot voelde, ze zichzelf pijn deed, …automutileerde.

Nu was het vechten om aan deze neiging voorbij te gaan en te leren haar gevoelens niet meer weg te drukken, maar ze te voelen binnen een veilige omgeving. Een plek waar ze gehoord werden en ze alsnog kregen wat ze toen nodig hadden: troost en geborgenheid om uiting te geven aan wat in haar leefde.  

Moedig als ze was zocht Lisa in deze periode een leerkracht op die jaren geleden een schepje bovenop het pesten had gedaan. In eerste instantie was er woede en wilde ze hem op zijn plek zetten. Maar toen we dit gesprek goed hadden voorbereid, ook middels het schrijven van een brief (die telkens bijgesteld werd) en we uit konden komen bij de meer kwetsbare pijn, kon ze dit ook woorden geven aan de betreffende leerkracht. 

Het gesprek zou gaan plaatsvinden. En wat bleek..? De man was geraakt en oprecht. Het gesprek pakte goed uit en was helend. Een onverwachte ervaring die de oude wonden uit het verleden verbond waardoor ze konden helen..

Even gas terug…

Een derde spoor was werk. Hoe kon ze tijdens deze zenuwslopende periode toch haar werk volhouden op het niveau dat gevraagd werd? 

Tijdelijk heeft Lisa paar stappen achteruit gedaan en is ze minder gaan werken. Mettertijd is ze haar uren gaan opbouwen. Ze had het geluk een goede, meelevende en meedenkende baas te hebben die haar deze periode van rust en herstel gunde, maar tevens geloof in haar bleef hebben als werknemer en aankomend manager. Een onmisbaar component in het hele verhaal.

Breken met de gevolgen van het verleden…

Lisa heeft uiteindelijk weten de breken met de kapotmakende relatie. Heeft geleerd te luisteren naar haar weggestopte pijn, verlangens, behoeften en intuïties. Ze heeft leren grenzen stellen. In deze relatie, naar haar leerkracht toe, op haar werk en naar haar eigen verkeerde neigingen om slecht te eten, laat te slapen en het snijden van zichzelf. Ze gaf tijdens de therapie periode vaak aan dat de dagen als een ‘exposure’ aanvoelden. Elke dag voelde als het leveren van een strijd. 

Hoe gaat het nu?….

We zijn nu een paar jaar verder en ik heb het voorrecht af en toe over mijn schouder mee te mogen kijken naar haar leven vandaag de dag. Over de mail of tijdens ons jaarlijkse ‘APK’ gesprekje. Het gaat haar goed. Ze heeft nog een relatie gehad die stukken beter verliep als de vorige, maar waarbij ze nog dieper mocht leren luisteren naar haar behoeften. Op dit moment heeft ze een geweldige relatie die voelt als thuiskomen. Ze luistert veel meer naar zichzelf, wat voor haar de sleutel naar vrijheid is geworden. Ze heeft leren toelaten van dat wat er is en dit in contact met de ander te brengen in plaats van het ver weg te duwen. Wanneer ze aanvoelt dat er iets niet oké is, is ze er nu veel sneller bij en weet ze de weg weer terug naar rust en blijdschap. 

Terugkijken op….

Wat een mooi en diepgaand proces hebben we samen mogen bewandelen. Hiervan deel uit te maken maakt me stil, verwonderd en dankbaar. Hoe mooi te zien dat Lisa uiteindelijk de kracht ontdekte te worden wie ze echt was in plaats van wie ze dacht te willen zijn. Lisa leerde om sterk te zijn, maar werd het pas toen ze toegaf het niet meer te kunnen en willen zijn. 

Wat betekent dit voor jou?….

Zo’n proces en uitkomst gun ik jou ook. Durf te komen op het punt dat je het niet meer weet, dat je mag toegeven dat je het niet meer alleen kan. Durf jezelf open te stellen en te vertrouwen dat de pijn die boven zal drijven niet voor niets zal zijn. En weet dat je niet alleen bent. 

Heling is ervaren dat je ín de pijn niet meer alleen, maar samen bent!

Warme groet,

Lydia